ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ
Μηνυμα
Ηλία Παπαευθυμίου
Αντισ\γου ΕΛ.ΑΣ εα
Προέδρου ΠΕΑΑΑΠ
Σήμερα 11/11 γιορτάζεται η μνήμη του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Μηνά, προστάτη του ένδοξου Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων, αλλά και της Ένωσής μας. Δυστυχώς φέτος, λόγω των απαγορευτικών μέτρων για τον περιορισμό της ραγδαίας μετάδοσης του κορωνοϊού, που μαστίζει την ανθρωπότητα, δεν μπορέσαμε να τιμήσουμε τη μνήμη του, να επιτελέσουμε αυτό το ιερό χρέος, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Να τιμήσουμε τον Άγιο. που με τη ζωή, το έργο και τη θυσία του, μας έδειχνε το δρόμο του καθήκοντος και της χριστιανικής αρετής. Εκείνον που φώτιζε το νου μας, κατηύθυνε τις πράξεις μας και χαλύβδινε τη θέλησή μας στις δύσκολες στιγμές της επαγγελματικής μας ζωής.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά στη ζωή και το έργο του, καθώς και στο τι αυτός συμβόλιζε για τους υπηρετούντες στην Αστυνομία Πόλεων.
Ο Άγιος Μηνάς έζησε το 3ο αιώνα π.χ., στην εποχή του Διοκλητιανού. Αν και γεννήθηκε από ειδωλολάτρες γονείς, ασπάσθηκε νωρίς το χριστιανισμό. Όταν ενηλικιώθηκε αποφάσισε να κάνει καριέρα στο Ρωμαϊκό Στρατό, στον οποίο υπηρέτησε ως αξιωματικός του Ιππικού στη Μ. Ασία, όπου διακρίθηκε και για τη σύνεσή του, την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και για το ανδρείο του φρόνημα.
Στην επαγγελματική του ζωή άσκησε και αστυνομικά καθήκοντα, στα πλαίσια των οποίων καταπολέμησε με επιμονή και αποφασιστικότητα την αυθαιρεσία και τη διαφθορά. Αγωνίστηκε για να κατισχύσει ο νόμος και να επικρατήσει η κοινωνική αρμονία και γαλήνη. Τη δράση του διέκρινε πάντοτε η αντικειμενικότητα, η πραότητα, η γενναιοφροσύνη και η επιείκεια. Υπήρξε σύμμαχος και υπερασπιστής των αδικημένων, των πτωχών, των αδυνάτων και των πασχόντων.
Όταν διατάθηκαν διωγμοί των χριστιανών, μη μπορώντας να προδώσει την πίστη και τις αξίες του, εγκατέλειψε το στρατό και κατέφυγε στα βουνά, όπου ασκήτευε, προτιμώντας την συντροφιά των θηρίων της φύσης από την συντροφιά των αποθηριωμένων ειδωλολατρών. Εκεί, έζησε επί αρκετό διάστημα με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή.
Δεν επαναπαύθηκε όμως στην ασκητική του ζωή και κατέβηκε στην πόλη, για να διακηρύξει και να υπερασπισθεί την πίστη του και τις αξίες του χριστιανισμού. Οι αρχές τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στη φυλακή, όπου μεταχειρίσθηκαν κάθε τρόπο για να τον πείσουν να απαρνηθεί την πίστη του, επειδή γνώριζαν την επιρροή που ασκούσε στο λαό. Αφού δεν τα κατάφεραν με την πειθώ και τις δελεαστικές προτάσεις τους, κατέφυγαν στη βία και στα φρικτά βασανιστήρια. Τον μαστίγωσαν και τον έσυραν γυμνό σε δρόμο με κοφτερές πέτρες. Παρά το φρικτό μαρτύριο του, ο άγιος δεν δέχτηκε να αρνηθεί την πίστη του και στο τέλος αποκεφαλίστηκε. Τα μηνύματα του Ναζωραίου του είχαν χαλυβδώσει την πίστη και παρέμεινε στις επάλξεις του αγώνα για τη διάδοση και την επικράτησή τους άκαμπτος, αλύγιστος, αμετακίνητος μέχρι την τελευταία του πνοή. Και σφράγισε τον αγώνα αυτόν με την ηρωική θυσία του. Γι΄ αυτό και η Εκκλησία μας των ανακήρυξε Άγιο και Μεγαλομάρτυρα.
Αναφέρονται πολλά θαύματα του Αγίου, τα οποία σχετίζονται με την αστυνομική και τη στρατιωτική του ενασχόληση και δράση, όπως η μυστηριώδης αποκάλυψη των δραστών εγκλημάτων και η απροσδόκητη σωτηρία κινδυνευόντων και προστασία ανήμπορων. Ένα από τα πιο γνωστά θαύματά του που αποτέλεσε και την αιτία να ανακηρυχθεί ο Άγιος προστάτης της πόλεως του Ηρακλείου Κρήτης, είναι και η αποτροπή της σφαγής πλήθους χριστιανών, οι οποίοι το Πάσχα του 1926 είχαν περικυκλωθεί στο Μητροπολιτικό ναό της πόλης από οργισμένο και οπλισμένο όχλο τούρκων, τους οποίους ο Άγιος, εμφανιζόμενος ξαφνικά ως έφιππος να τρέχει γύρω από την ναό με γυμνό ξίφος, έτρεψε σε φυγή, επειδή τους μετέδωσε ένα περίεργο φόβο. Το θαύμα αυτό το διέδωσαν οι ίδιοι οι τούρκοι, οι οποίοι έκτοτε αντιμετώπιζαν με δέος και σεβασμό τον Άγιο.
Άλλωστε για τους Καστρινούς, όπως έγραψε και ο Καζαντζάκης «....Δεν ήταν μονάχα άγιος ο Αϊ-Μηνάς, ήταν ο καπετάνιος τους, καπετάν Μηνά τον έλεγαν και του πήγαιναν κρυφά τ' άρματά τους να τα βλογήσει...».
Η Αστυνομία Πόλεων τον ανακήρυξε Προστάτη του, επειδή το Σώμα αυτό είχε υιοθετήσει τις αρχές που ακολουθούσε και εφήρμοζε εκείνος στη δράση του. Επιμονή και αποφασιστικότητα στη δίωξη του εγκλήματος, υψηλή αίσθηση του καθήκοντος, αλλά και αταλάντευτη πίστη στις αρχές και τις ηθικές αξίες του χριστιανισμού, όπως η αγάπη για το συνάνθρωπο, η αλληλεγγύη, η δικαιοσύνη και σεβασμός στα δικαιώματα και την προσωπικότητα του ατόμου. Αυτό είναι, άλλωστε, το αίτημα των δημοκρατικών κοινωνιών και των πολιτισμένων λαών.
Η επέτειος της μνήμης του Αγίου μας δίνει την ευκαιρία να αναλογιστούμε και πάλι την πολύτιμη προσφορά του Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων στην κοινωνία και την πατρίδα. Το Σώμα που είχε καταφέρει να καταπολεμά την εγκληματικότητα και να εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, χωρίς η δράση του να εξέρχεται από τα πλαίσια των ηθικών αρχών και των ανθρωπιστικών αξιών και μεθόδων. Και εμείς νοιώθουμε ιδιαίτερα υπερήφανοι που μέσα από τις τάξεις αυτού του Σώματος συμβάλαμε στην εκπλήρωση της σπουδαίας αποστολής του, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στην πατρίδα, τη δημοκρατία και τον Έλληνα πολίτη
Τελειώνοντας, θα θέλαμε αφενός μεν να ευχηθούμε το παράδειγμα του Αγίου μας, που αποτέλεσε το γνώμονα των ενεργειών μας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μας, να εμπνεύσει και τους υπηρετούντες σήμερα στην Ελληνική Αστυνομία στο έργο τους και αφετέρου να απευθύνουμε δέηση προς τον Άγιο να τους προστατεύει από τους κινδύνους που εγκυμονεί το αστυνομικό έργο και να τους χαρίζει δύναμη, φώτιση και καρτερία για την εκπλήρωση της δύσκολης αποστολής τους.
Χρόνια πολλά σε όλους.