ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ

Ο ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ “ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ”
ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Του Γεωργίου Κασσαβέτη
Επισμηναγού (Ι) ε.α. - τ. Κυβερνήτου Ο.Α.

Με καθυστέρηση τριών ολοκλήρων ετών υπεβλήθησαν και εφέτος οι δηλώσεις της περιουσιακής κατάστασης , “πόθεν έσχες” των υπαγομένων στις διατάξεις του νόμου 3213/2003 προσώπων, μεταξύ των οποίων και το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας. Βάσει του άρθρου 1 παρ. 2 του νόμου αυτού η δήλωση υποβάλλεται αφ’ ενός μεν μέσα σε 30 ημέρες από την ανάληψη της δημοσίας υπηρεσίας, συνεπεία της οποίας δημιουργείται η υποχρέωση υποβολής της δηλώσεως, αφ’ ετέρου δε ετησίως κατά τη διάρκεια της θητείας και για τρία (3) χρόνια μετά τη λήξη της

 

. Προφανώς οι χρονικές αυτές προθεσμίες ουδέποτε τηρούνται από τους εθνοπατερο-μητέρες μας, μια και δεν προβλέπονται κυρώσεις για τους αμελούντες να συμμορφωθούν. Και για του λόγου το αληθές αναφέρουμε ότι οι δηλώσεις αυτές είχαν να υποβληθούν από το 2016 και η ημερομηνία υποβολής των εφετινών είχε λήξει από τον περασμένο Ιούλιο.
Οι ως άνω δηλώσεις των υπόχρεων υποβάλλονται στην Επιτροπή του άρθρου 21 του νόμου 3023/2002, η οποία προεδρεύεται από αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και στην οποία συμμετέχουν δύο (2) Σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ένας Εφέτης των Διοικητικών Δικαστηρίων και ένας εκπρόσωπος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. Βάσει του άρθρου 3 παρ. Βι “ Ο έλεγχος, πέραν της διαπίστωσης του αληθούς περιεχομένου της δήλωσης, περιλαμβάνει, σε κάθε περίπτωση, τη διακρίβωση εάν η απόκτηση νέων περιουσιακών στοιχείων, ή η επαύξηση υφισταμένων , δικαιολογείται από το ύψος των πάσης φύσεως εσόδων, σε συνδυασμό με τις δαπάνες διαβιώσεως των υπόχρεων σε δήλωση προσώπων”.
Βάσει του άρθρου 6 παρ 1 του ίδιου νόμου “Εις βάρος του ελεγχομένου καταλογίζεται χρηματικό ποσό ίσης αξίας με το περιουσιακό όφελος, το οποίο απέκτησε ο ίδιος, ο/η σύζυγός του ή ανήλικο τέκνο του και του οποίου η προέλευση δεν δικαιολογείται”. Άρα ο νόμος προβλέπει και τον έλεγχο, αλλά και και τις ποινικές κυρώσεις για τους παραβάτες του. Εκ του γεγονότος όμως ότι ουδείς βουλευτής μέχρι τώρα έχει υποστεί ποινικό έλεγχο για παράβαση των διατάξεων του νόμου, ως επίσης εκ του ότι είναι πρακτικώς αδύνατος ο έλεγχος της απόκτησης των 125 ακινήτων του κ. Μιλτιάδου Βαρβιτσιώτη, ή και άλλων πλουσίων πολιτικών μας, αβιάστως τεκμαίρεται, ότι ο έλεγχος της Επιτροπής είναι εντελώς τυπικός και περιορίζεται αποκλειστικώς στην καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων “έσχες” του ελεγχομένου και όχι στο αν αυτά αποκτήθηκαν με νόμιμο τρόπο, “πόθεν”.
Από τη δημοσιοποίηση των εφετινών δηλώσεων το πρώτο συμπέρασμα το οποίο διαπιστώνει κανείς είναι το εξής. Ότι ενώ κατά τη διάρκεια της δεκαετούς κρίσεως οι στρόφιγγες του δανεισμού από τις Τράπεζες ήταν ερμητικά κλειστές, τόσο για τους απλούς πολίτες, όσο και τις επιχειρήσεις, οι πολιτικοί μας έκαναν πάρτι με τα δανεικά κι αγύριστα. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα, τα οποία αναδίδουν έντονη τη δυσοσμία της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος.
Αρχίζοντας από το πρωθυπουργικό ζεύγος, στην εφετινή δήλωση διαβάζουμε τα εξής εκπληκτικά. Στην τελευταία δήλωση του 2018 (χρήση 2017) η μεν κ. Μαρέβα Μητσοτάκη οφείλει από δάνεια και πιστωτικές κάρτες 930.108 ευρώ και 1563 δολάρια ΗΠΑ, ο δε πρωθυπουργός της χώρας 312.288 ευρώ. Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι την προηγούμενη χρονιά οι οφειλές της μεν κ. Μαρέβας ήταν 950.612 ευρώ και 5.990 δολάρια του δε κ. Μητσοτάκη 341.285 ευρώ, διαπιστώνουμε ότι η εξυπηρέτηση των οφειλών του πρωθυπουργικού ζεύγους γίνεται με ρυθμούς χελώνας, παρά το γεγονός ότι τα συνολικά εισοδήματά του ήταν 130.403 ευρώ για το 2017, 430.665 και κάτι ψιλά για το 2016 και 976.777 ευρώ για το 2015. Όταν δηλαδή το 62% του ελληνικού λαού ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας, εκείνοι κέρδιζαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και μετά βίας εξυπηρετούσαν τα τεράστια χρέη τους. Ιδού λοιπόν λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση από τον δεύτερο τη τάξει πολίτη της χώρας. Προφανώς η οικογένεια Μητσοτάκη ανήκει στην κατηγορία των Ελλήνων, οι οποίοι όταν ΔΕΝ χρωστούν, χάνουν τον ύπνο τους.
Όταν λοιπόν το ζεύγος Μητσοτάκη, με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εισοδήματα ετησίως, χρωστάει περί το ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ευρώ, τι να σου κάνει ο επιχειρηματίας κ. Άδωνις Γεωργιάδης, με το χρέος των 500 περίπου χιλιάδων ευρώ, του οποίου τα βιβλία, λόγω της κρίσεως, δεν αγοράζονται πλέον, παρά το γεγονός ότι έχει αναλάβει προσωπικά ο ίδιος τη διαφημιστική καμπάνια τους.
Αν όμως οι οφειλές του ζεύγους Μητσοτάκη και του κ. Γεωργιάδη έχουν κάποια δικαιολογητική βάση, διότι οφείλονται σε δάνειά τους για επιχειρηματική δραστηριότητα, αδυνατούμε να κατανοήσουμε για ποιους λόγους δανείστηκε η βουλευτίς και υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ κ. Έλενα Κουντουρά, με αποτέλεσμα να οφείλει σήμερα 877.924 ευρώ, ο “ιπτάμενος” υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τέρενς Κουίκ με χρέη άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ και η ευρωβουλευτίς της Νέας Δημοκρατίας Μαρία Σπυράκη με χρέη άνω των 800.000 ευρώ. Ειδικότερα η τελευταία είναι τελείως αδικαιολόγητη για την τεράστια οφειλή της, όταν οι καθαρές αποδοχές της ως Ευρωβουλευτού ξεπερνούν τις 200 χιλιάδες ευρώ ετησίως. Στους μπαταχτσήδες του πολιτικού συστήματος πρέπει να εντάξουμε και τον αρειμάνιο Σφακιανό βουλευτή κ. Παύλο Πολάκη, ο οποίος, ενώ έχει στην κατοχή του πολυτελές σκάφος, χρωστάει το ποσό των 300.000 ευρώ περίπου. Σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ανέρχονται και οι οφειλές, εκ δανείων, του Δημάρχου Αθηνών κ. Κώστα Μπακογιάννη και της συζύγου του Σίας Κοσιώνη, οι οποίες επίσης εξυπηρετούνται με βήμα σημειωτόν, παρά τις όχι ευκαταφρόνητες ετήσιες αποδοχές του μεν Δημάρχου 45.541 ευρώ, της δε συζύγου του 203.327 ευρώ ετησίως!!! Στους χρεοφειλέτες του ελληνικού κοινοβουλίου συγκαταλέγεται τέλος και ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, με ένα μικρό μεν, πλην ανεξόφλητο δάνειο, της τάξεως των 8.000 ευρώ περίπου, από το 2016.
Μια ιδιαίτερη περίπτωση, η οποία προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα θλίψεως, αλλά και βδελυγμίας είναι εκείνη της Προέδρου του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), πρώην βουλευτού κ. Άτζελας Γκερέκου και του συζύγου της Τόλη Βοσκόπουλου, των οποίων τα χρέη είναι αδύνατον πλέον να εξυπηρετηθούν, αν δεν υπάρξει κάποιο PSI. Η συμπαθής κατά τα άλλα Πρόεδρος του ΕΟΤ ξεκίνησε με ένα δάνειο της τάξεως των 8.000 ευρώ, το οποίο μέσα σε λίγα χρόνια εκτοξεύτηκε στις 800.000 ευρώ. Στον αντίποδα μια αρχική οφειλή στην Εφορία του Τόλη Βοσκόπουλου ύψους 60.000 ευρώ το 2000, έχει εκτοξευθεί σήμερα στο γιγαντιαίο ποσό των 8 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ.
Οι ανεξόφλητες οφειλές του Τόλη Βοσκόπουλου έχουν στοιχίσει στην καριέρα της κ. Γκερέκου, όταν η ίδια, μετά από πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδος ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το 2010, ότι ο γνωστός τραγουδιστής είχε να πληρώσει την Εφορία από το 1993, αναγκάσθηκε να υποβάλλει την παραίτησή της από τη θέση της Υφυπουργού Πολιτισμού στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Προφανώς δεν συμμεριζόμαστε τη διαχείριση των δισεκατομμυρίων ευρώ, που πέρασαν από τα χέρια του δημοφιλούς λαϊκού βάρδου, ο οποίος κατά τις δεκαετίες του 70 και το 80 αμειβόταν με 15 και 20 εκατομμύρια δραχμές τη βραδιά, διέμενε μονίμως στις καμπάνες των πολυτελών ξενοδοχείων των νοτίων προαστίων, με ενοίκιο 800.000 την ημέρα και χάριζε τζάγκουαρ στις ερωμένες του. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν κάποτε ο αδελφός του διεμήνυσε ότι η γυναίκα που είχε ερωτευθεί αρνήθηκε να δεχθεί ως δώρο το πανάκριβο αυτοκίνητο (τζάγκουαρ), του έδωσε εντολή να το κάψει μπροστά της. Ανεξάρτητα όμως από την αθλία διαχείριση των αστρονομικών ποσών χρημάτων, που επί αρκετά χρόνια κέρδιζε ο δημοφιλής τραγουδιστής, είναι θλιβερό, που αυτός ο άνθρωπος έχει σήμερα το ίδιο εισόδημα με ένα μικρομεσαίο δημόσιο υπάλληλο, από τις περιστασιακές εμφανίσεις του σε σε διάφορες εκδηλώσεις και καταθέσεις στην Τράπεζα 1,86 ευρώ.

Η δεύτερη αξιοσημείωτη παρατήρηση από τις εφετινές δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης του πολιτικού κόσμου είναι, ότι ένας μεγάλος αριθμός βουλευτών δήλωσε μόνο το φορολογήσιμο τμήμα της βουλευτικής αποζημιώσεως. Προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα νόμο που να δίνει την ευχέρεια σε οποιοδήποτε φορολογούμενο να δηλώνει μόνο το τμήμα των εσόδων του που φορολογείται. Συνεπώς η ευρεσιτεχνία μιας μεγάλης μερίδος βουλευτών, η οποία δήλωσε λιγότερο από το μισό ποσό της βουλευτικής αποζημίωσης, με πρώτο και καλύτερο τον πρώην πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να εμφανίζονται άξιοι ελεημοσύνης, αποτελεί ιταμή πρόκληση για τον χειμαζόμενο από τα μνημόνια ελληνικό λαό. Σημειωτέον ότι ο κ. Τσίπρας, πρωθυπουργός ων το 2017, δήλωσε εισόδημα μόλις 33.909 ευρώ, ήτοι 2.800 περίπου ευρώ μηνιαίως, όταν οι συνολικές αποδοχές του ως βουλευτού και πρωθυπουργού ξεπερνούσαν τις 7.000 ευρώ. Την “ ένδεια” του κ. Τσίπρα αποδεικνύουν και οι καταθέσεις του στη μεν EUROBANK 3,50 ευρώ, στη δε ALPHA 0,89 ευρώ. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δήλωση της περιουσιακής καταστάσεως της γνωστής καθαρίστριας και ευρωβουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνας Κούνεβα, η οποία παρ’ όλη τη χαριστική επιλογή της στην περίοπτη θέση της ευρωβουλευτού της Ελλάδος επένδυσε τα παχυλά χρήματα της αποζημιώσεώς στην αγορά δύο οικοπέδων αξίας 300.000 ευρώ στο Βέλγιο, κι όχι στην Ελλάδα.

Τέλος μια άλλη κατηγορία βουλευτών, η οποία προκύπτει από τις εφετινές δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης, είναι εκείνη με μηδενικό εισόδημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τέως βουλευτίς και Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία για το 2016 δήλωσε εισόδημα μόλις 0,19 ευρώ. Σύμφωνα με εξήγηση της ίδιας της κ. Κωνσταντοπούλου τα ακαθάριστα εισοδήματά της από τη δικηγορία το 2016 ήταν 26.840 ευρώ. Επειδή όμως τα έξοδα ήταν περισσότερα (προφανώς από το πέρα δώθε στα δικαστήρια της Ευελπίδων), προκύπτει ζημία, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 5.968,28 ευρώ. Έτσι το μοναδικό εισόδημά της των 0,19 ευρώ, προέρχεται από τους τόκους των καταθέσεών της.
Τελειώνοντας, από μια προσεκτική ανάγνωση των εφετινών δηλώσεων της περιουσιακής κατάστασης του πολιτικού κόσμου της χώρας, προκύπτουν τα εξής.
α. Ότι οι Έλληνες πολίτες εξακολουθούν να θεωρούνται από τους πολιτικούς τριτοκοσμικοί, αφελείς, ευήθεις.
β. Ότι η ακίνητη περιουσία των βουλευτών είναι συνάρτηση των ετών στην πολιτική. Έτσι όσο αυξάνονται τα χρόνια της θητείας ενός βουλευτού, τόσο αυξάνονται και τα περιουσιακά του στοιχεία. Με δεδομένο όμως ότι πολλοί πολιτικοί δεν άσκησαν κανένα επάγγελμα πριν μπουν στην πολιτική, γεννάται το ερώτημα. Πως απέκτησαν την τεράστια περιουσία, όταν η βουλευτική αποζημίωση, όπως οι ίδιοι δημοσίως ισχυρίζονται, δεν επαρκεί για την κάλυψη βασικών αναγκών της βουλευτικής δραστηριότητός τους;
γ. Ότι όταν, συνεπεία της 10ετούς οικονομικής κρίσεως , χιλιάδες Ελλήνων πολιτών έχαναν τα σπίτια τους, επειδή δε μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, εκείνοι “αγρόν ηγόραζαν”, που χρωστούσαν τα μαλλιά της κεφαλής τους και δεν πλήρωναν δεκάρα.
δ. Ενώ για ολόκληρο τον υπόλοιπο ελληνικό λαό η παραβίαση των προθεσμιών συνεπάγεται ποινικές κυρώσεις ή χρηματικά πρόστιμα, γι αυτούς δεν ισχύει τίποτε, οπότε υποβάλλουν τις σχετικές δηλώσεις όταν και όποτε θέλουν.
ε. Όσο και αν η ουσία της υποβολής των υπ’ όψει δηλώσεων βρίσκεται στον τρόπο και τα μέσα που αποκτήθηκαν τα περιουσιακά στοιχεία κάθε πολιτικού, ο έλεγχος της Επιτροπής περιορίζεται απλώς στην καταγραφή των ακινήτων και ουδέποτε στη νομιμότητα της κτήσεώς τους.
Κλείνοντας με λύπη μας διαπιστώνουμε, πως ο σκοπός της υποβολής των δηλώσεων της περιουσιακής καταστάσεως, τουλάχιστον όσον αφορά στον πολιτικό κόσμο της χώρας, με την ακολουθούμενη σήμερα διαδικασία, όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται, αλλά αποτελεί όνειδος, τόσο για τους ίδιους τους βουλευτάς, όσο και για τη χώρα γενικότερα. Συνεπώς είναι αδήριτη ανάγκη, αν ο σημερινός πρωθυπουργός φιλοδοξεί να αφήσει κάτι καλό σ’ αυτή τη χώρα, να προχωρήσει σε ριζική αναθεώρηση των σχετικών διαδικασιών, οι οποίες όπως λειτουργούν σήμερα, οδηγούν μάλλον στην απόκρυψη, παρά στη διαφάνεια της απόκτησης των περιουσιακών στοιχείων του πολιτικού κόσμου της χώρας.