3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944--3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016
Α Ν Τ Ι Μ Ν Η Μ Ο Σ Υ Ν Ο Υ
3 Δεκεμβρίου 1944, ξεκινά μία από τις πιό κρίσιμες περιόδους της νεώτερης Ιστορίας μας.
Ημέρα που ξέσπασε στην Πρωτεύουσα η ένοπλη Εαμική θύελλα.
Από την 2 -12-1944, η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ,σε συνεδρίαση μεταξύ των άλλων απεφάσισε:
1]Την οργάνωση παλλαικού συλλαλητηρίου την 1100 ωρα της 3-12-1944 και
2] την ανασυγκρότηση της κεντρικής επιτροπής του ΕΛΑΣ.
Αυτή η απόφαση είναι σημαντική διότι ο ΕΛΑΣ έπαυε να είναι τμήμα του Εθνικού Στρατού υπαγόμενο στην Κυβέρνηση και εγένετο πλέον κομματικός επαναστατικός στρατός.
Στην συνεδρίαση όμως αυτή ελήφθη και η απόφαση της βίαιης κατάληψης της αρχής
Οι μη κομμουνισταί ηγέτες του ΕΑΜ, διετύπωσαν επιφυλάξεις ,αλλά οι κομμουνισταί τους καθησύχασαν .
Δεν θα εχύνετο αίμα ,ούτε ρήξη με την Αγγλία θα επήρχετο
Είχαν τηλεγραφήματα από την Αγγλία ότι ήταν τόση η πίεση της κοινής γνώμης ,που ο Τσώρτσιλ
θα διέταζε τον Στρατηγό Σκόμπυ να πάψει κάθε αντίσταση
Παράλληλα έιχαν ληφθεί όλα τα μέτρα για την επικράτηση του κινήματος στην Αθήνα ,δια της καταλήψεως των Αστυνομικών Τμημάτων και των λοιπών δημοσίων κτιρίων ,στην Ηπειρο,με συνδιασμένη επίθεση κατά των δυνάμεων του Στρατηγού Ζέρβα, και στα Νησιά με απόβαση του Επανασατημένου Ναυτικού.
Ακόμη υπελόγιζαν ότι μεγάλο μέρος της ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΛΕΩΝ και της ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ θα εστασίαζε ,έτσι ώστε να παραλύσει η δράση τους.
Δεν είναι γνωστό αν οι ανησυχίες των ‘’συναγωνιστών ‘’ εξέλιπαν ,αλλά το συλλαλητήριο της
3-12-1944 απετέλεσε την έναρξη των αιματηρών φάσεων και βιαιοπραγιών που ακολούθησαν
Το συλλαλητήριο απηγορεύθευθη οι πληροφορίες αλλά και το περιρέον κλίμα μύριζε ‘’μπαρούτι’’
Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ αψήφησαν την απαγόρευση της κυβέρνησης και προχώρησαν κανονικά στα σχέδιά τους, ενώ σε άρθρο του στον «Ριζοσπάστη» στις 3 Δεκεμβρίου 1944, ο Ι. Ζεύγος διακήρυττε τα εξής: «…Τώρα το λόγο τον έχει ο ελληνικός λαός. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του ΕΛΑΣ, που τους ζητούν να παραδώσουν τα τιμημένα και κερδισμένα σε μάχες όπλα τους
Το συλλαλητήριο ήταν ένοπλο.
Από πολύ πρωί ισχυρά ένοπλα Αστυνομικά τμήματα φρουρούσαν την οικία του Πρωθυπουργού και το Κτίριο της Α. Δ.Αθηνών και του Αρχηγείου της Α.Π. που ήταν εγκατεστημένα στο ίδιο κτίριο επί της Λεωφ. Β.Σοφίας και Αμαλίας.
Οι απωθήσεις σώμα με σώμα ,ο κίνδυνος καταλήψεως των παραπάνω Κτιρίων, η προσπάθεια ενίσχυσης Αστυνομικών που βιαίως αφοπλίστηκαν από τους διαδηλωτές ,και η ρίψη χειροβομβίδας κατά των Αστυνομικών με αποτέλεσμα τον θάνατο του Υπαρχ\κα Ι.Λαμπρόπουλου,ε΄
είχαν σαν αποτέλεσμα την έναρξη των συγκρούσεων. και την διάλυση του συλλαλητηρίου
Το βράδυ της ιδίας ημέρας ο Πρωθυπουργός .Παπανδρέου ,έκανε δηλώσεις ,και επειδή δεν μπορούσαν να μεταδοθούν ραδιοφωνικά ,λόγω διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος ,ετοιχοκολλήθησαν.
Ο Γ.Παπανδρέου έιχε αφηγηθεί....’
΄΄οι διαδηλωταί επετέθησαν κατά των Αστυνομικών δυνάμεων ,αι οποίαι εις την ένοπλον προσβολή αντέταξαν ένοπλο άμυνα....’’
Σε επιστολή του προς τον Ρέντη την 6-6-1951,περιγράφει εκείνη την ημέρα :
΄΄.....Την 3-12-1944 ,ολίγον μετά την εκδηλωθείσαν στασιαστική επίθεση του ΚΚΕ εις την πλατείαν Συντάγματος ,επεχειρήθη επίθεση κατά της οκίας μου ,στην Β Σοφίας 14.
Εις ην οικίαν μου είχον συγκεντρωθεί οι περισσότεροι Υπουργοί,και οι κομμουνιστές εχρησιμοποίησαν ,εναντίον της φρουράς όπλα και χειροβομβίδες.....΄΄
Στον Πειραιά η 3-12-1944 ήταν μια ήσυχη μέρα.
Από την επομένη όμως άρχισε η επίθεση στα Αστυνομικά Τμήματα των Αθηνών και του Πειραώς όπως προέβλεπε το σχέδιο των ελασιτών.
Η πρώτη Αστυνομική Υπηεσία που εδέχθει επίθεση ήταν ο Σταθμός Κορυδαλλού,την 05.30 ώρα της 4-12-1944..
Οι βιαιοπραγίες των Ελασιτών κατά των Αστυνομικών είναι πραγματικά πέρα από κάθε λογική.
Στους συλληφθέντας ,όταν τους τελείωναν τα πυρομαχικά ,επεφυλλάσοντο βασανιστήρια ,περιφορά στις γειτονιές ,χλευασμοί και τελικά εκτέλεση με μαχαίρια η πυροβόλα όπλα.
Στην Θέση ‘’ΠΡΟΣΦΟΡΑ ‘’ στο SITE της ΠΕΑΑΑΠ,
αναγράφονται οι μαρτυρικές ,αλλά ένδοξες στιγμές της Α.Π. για την προάσπιση της Δημοκρατίας κατά το Δεκεβριανό κλινημα
Οπως έπίσης στην Θέση ‘’ΟΙ ΤΙΜΗΜΕΝΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ ΄΄ υπάρχουν οι φωτογραφίες των Μαρτύρων μας Αστυνοιμκών της Α.Π
Νεκροί συνάδελφοι,
Δεχτήκατε τον θάνατο για την Πατρίδα,το χώμα που σας σκέπασε δεν θα ξεραθεί, τα ονόματά σας έχουν γραφτεί στις καρδιές μας ,και οι σκιές σας θα μας μιλούν ,όσο ζούμε ,
και εμείς ταπεινοί προσκυνητές ,θα μνημονεύουμε τον ηρωισμό και την αυτοθυσία σας όταν, μετά από μάχη , αιχμάλωτοι ,με άδεια τα όπλα ,με σκισμένη και μπαρουτοκαπνισμένη στολή , σας περιέφεραν στις γειτονιές και σας έσφαζαν τραγουδώντας
μη μπορώντας να αντέξουν την λάμψη του ΘΥΡΕΟΥ μας που κοσμούσε το μετωπό σας, με τον ΣΤΑΥΡΟ στην μέση.
ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΤΕ ,ΝΙΚΗΣΑΤΕ ,ΝΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΝΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΑ Σ
ΕΡΕΥΝΑ -ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Θ.ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ